SÂKIP – SÂKIB (ﺛﺎﻗﺐ) sıf. (Ar. ѕaḳb “delmek”ten ѕaḳib) 1. Bir şeyi delip geçen, delen: “Sehm-i sâkıb: Delip geçen ok.” 2. Karanlığı delip geçen, pırıl pırıl parlayan, çok parlak: “Necm-i sâkıb: Çok parlak yıldız, Zuhal, Satürn.” “Şihâb-ı sâkıb: Karanlığı delip geçen, akan, kayan yıldız.” 3. mec. İçe işleyen, etkili, nâfiz, müessir: “Akl-ı sâkıb: Müessir, etkili akıl.” ● Sâkıbe (ﺛﺎﻗﺒﻪ) sıf. Sâkıp kelimesinin kadını ifâde eden, kadın ismi olarak kullanılan veya tamlamalarda ortaya çıkan…
33