Hayatın hızında, kendimize bir an bile ayırmayı ihmal ettiğimizde, içimizdeki çiçekler solmaya başlar. Günlük koşturmaca, sorumluluklar ve bekleyişlerin arasında, ruhumuzun da suya ihtiyacı olduğunu unutmamamız gerekir. Tıpkı toprağın suya, güneşe ve sevgiye ihtiyaç duyması gibi, bizim de içsel olarak beslenmeye, nefes almaya, dinlenmeye ihtiyacımız var. Kendine bir an zaman ayır. Belki bir nefes çalışması yap, belki bir fincan çay eşliğinde düşüncelerini dinle. Çünkü kendini beslersen…
